Διαβητικό πόδι

Ως διαβητικό πόδι ονομάζουμε τις βλάβες στα πόδια των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη που εμφανίζονται όταν συνυπάρχουν δύο ή περισσότεροι παράγοντες κινδύνου, όπως η νευροπάθεια (βλάβη των νεύρων) και η αρτηριοπάθεια (βλάβη των αγγείων). Τονίζεται ότι δεν κινδυνεύουν όλα τα άτομα με διαβήτη να παρουσιάσουν διαβητικό πόδι.

Η νευροπάθεια προκαλεί έλλειψη της αίσθησης του πόνου, της θερμοκρασίας, της πίεσης, της αφής και το πόδι είναι συχνά παραμορφωμένο. Η βλάβη των νεύρων προκαλείται σταδιακά με αποτέλεσμα πιθανός τραυματισμός να μην γίνει άμεσα αντιληπτός απο τον πάσχον. Ακόμα και ένα μικρό έλκος (ένας τραυματισμός από κάποιο μη κατάλληλο υπόδημα ή από το βάδισμα χωρίς υποδήματα) μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορη επιδείνωση, σε μια λοίμωξη ή σε ένα χρόνιο έλκος που δεν επουλώνεται. Η απώλεια δε της αισθητικότητας και οι παραμορφώσεις στο πόδι μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία υπερκεράτωσης (κάλου) η οποία μπορεί να είναι η αιτία περαιτέρω τραυματισμού, τη στιγμή που λειτουργεί σαν  να περπατάμε μόνιμα πάνω σε κάτι στέρεο.

Η αρτηριοπάθεια, που προκαλείται κατεξοχήν από το διαβήτη και το κάπνισμα, προκαλεί  την στένωση των αρτηριών συνήθως από αθηροσκλήρυνση (περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια) και κατ’επέκταση την μείωση της κυκλοφορίας του αίματος στα αγγεία των ποδιών. Έτσι, θα λείπει οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες από τους ιστούς και το δέρμα θα γίνει επιρρεπές σε σχισίματα, ενώ θα μειωθεί η δυνατότητα επούλωσής του.

 Στα άτομα με διαβήτη ακόμα και οι μικροί τραυματισμοί, όπως κοψίματα, εκδορές, φλύκταινες, έχουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης (πιθανόν λόγω του υψηλού σακχάρου αίματος). Τα άτομα με διαβήτη πρέπει να προσπαθούν να διατηρούν τα τραύματά τους καθαρά και καλυμμένα και να τα ελέγχουν καθημερινά.